We gaan eerst terug naar hoe deze twee verenigingen met elkaar verbonden zijn. Boekel Sport werd opgericht in 1955 bij dorpskroeg ’t Menneke. Het was op een donderdagavond dat een stel mannen niks te doen hadden en wat lagen te klieren. De gemeenteraadsvergadering is afgelopen en er moest nog nagebuurt worden. Toen nam Anna het woord en zij vroeg aan de raadsleden of de gemeente soms een stuk grond had waar die jongens zich uit kunnen leven. En zo geschiede, want alle belangrijke zaken worden vaak met een pot bier beslist. Zo ook deze.

Na 1 jaar voetballen aan de Bernardstraat, een prachtige accommodatie met een veld, omrand door betonnen paaltjes met gladdraad, groeide de vereniging. Dusdanig dat er behoefte was aan een tweede veld. Dit werd gelegd op de kop van het hoofdveld aan de Parkweg, tussen de Boerenbond en de tuin van Harrie en Mien van Haandel. Het was zelfs een luxe veld, omdat er verlichting was. Dit kwam omdat de Boerenbond achter het huis ook licht nodig had. Na drie jaren erop gevoetbald te hebben, werd dit trainingsveld er niet beter op.

We schrijven inmiddels augustus 1959. Hoe ging die oprichting van de Knöllekes zo’n beetje in zijn werk? De financiëel directeur van Boekel Sport, in het dagelijkse leven Toto-menneke en Broodbezorger “Gradje Dapperens”, ging op zaterdagmiddag altijd brood bezorgen in de Kreuggestraat (nu de Wilhelminastraat) en hij liep mister Wim Nikkelen tegen het lijf. Nikkelen was net afgewerkt van de jongensschool, waar hij onderwijzer was.  Voor de jongeren onder ons: ja, toendertijd gingen ze op zaterdagvoormiddag ook nog naar school.

Wim zei tegen Gradje dat hij toch een belangrijk man was bij vv Boekel Sport.  “Ja”, zei Gradje en trok nog weer een keer aan zijn sigaret. “Mooi”, zei mister Nikkelen. Dan heb ik de vraag of wij met een stuk of 11 kameraden bij jullie mogen voetballen. Want we vervelen ons omdat we zo’n lang weekend van maar liefst 1,5 dag hebben. En Gradje antwoordde: “Ja, kom maar naar de Bernardstraat”. Zo gezegd, zo gedaan:  Wim met zijn vrienden naar het voetbalveld en werden ontvangen door Gradje Dapperens  en Groard Verhofstad. Wim vond al meteen dat het veld er mooi uitzag en dacht daar wel op vooruit te kunnen. “Ho, huuij”,  zei Gradje Dapperens, “dit veld is voor Toon van Mierlo, Eli Laurensen, Jan van de Elzen en die mannen. Daar achter, dat is een veld wat voor jullie bedoeld is”.  Ze gingen met z’n allen naar dat veld kijken, maar de reactie van Wim en zijn kameraden was: “Hier gaan wij niet op voetballen; het crossterrein aan de Vogelenzang ligt er nog beter bij. Wij gaan hier onze benen niet breken op deze KNOLLENplak”. Dus Wim en zijn kornuiten vertrokken weer; Gradje en Groard teleurgesteld achterlatend. Wim Nikkelen en zijn manschappen waren weer op weg naar huis. Ze kwamen bij het ook in 1959 gebouwde Nia Domo en daar ontstond carnavalsvereniging  De Knöllekes. Afgeleid van de KNOLLENplak grond aan de Parkweg. Als ze aan de Bernhardstraat waren gebleven, waren de Knöllekes er nooit geweest. Met dank dus aan Gradje Dapperens en Groard Verhofstad. Zover de carnavalsclub.

Boekel Sport groeide en groeide en aan de Bernhardstraat was te weinig plaats en er werd in 1968 een andere plek gezocht. Die werd gevonden, bijna in Venhorst, op de Donk. Een stuk grond, dat geen een boer wilde hebben. Dus werd daar maar een sportpark van gemaakt. De grond werd ontgonnen; de hei werd afgeplagd en er werden nog een Sabeltandtijger en een Neanderthaler gevonden. Die Neanderthaler werd met een zware spierblessure afgevoerd naar de destructor in Son. Waarschijnlijk was die blessure veroorzaakt door die Sabeltandtijger. De teruggevonden Sabeltandtijger staat nu bij het natuurhistorisch museum Naturalis in Leiden.

Op de Donk werden nieuwe kleedkamers gebouwd en samen met vrijwilligers een kantine in elkaar gezet met spiksplinternieuwe toiletten met nieuwe gresbakken. En kantinebeheerder Harrie van den Elzen legde paprika en gewone chips op  zijn plaats en daar was ons nieuwe onderkomen. Maar nu hadden we pas echt een knollenplak. Vooral op veld 3 en 4 was eigenlijk van oktober tot begin april niet te voetballen. Maar allee, we doen het er maar mee.

Totdat in maart 2022, vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen, onze voorzitter Paul van de Berg van de gemeente een mooi bedrag kreeg om twee schitterende kunstgrasvelden aan te leggen. Van jong tot oud kan hier nu geweldig mee uit de voeten. De meesten trekken de nodige sprintjes; sommigen “walken” er overheen alsof het de lust van hun leven is.

Nu nog even wat meer verbanden  tussen de Knollen en Boekel Sport. Door de jaren heen hebben de Knöllekes flink in onze vijver gevist. Met namen als Tijs Verstraten,  Tim Schuijers, Hans van de Burgt, Job van Zutven, Rick van de Laar, Max van de Boogaard, Bas Mermans, Gerold Verwegen, Peter Smits, Twan Hurkmans, Lambert Merks, Jan van den Elzen, Adrie Beekmans, Pieter Arts, Jan van Haandel, Mari van Zutven, Ad van Haandel, Henk van der Aa, Wim van Hees, Arie Wassenberg en zoals eerder vernoemd bijna Wim Nikkelen. En dit seizoen, de 66^e jubileumPRINS Gerrit van de Rijt. Jullie zien wel dat we voor eeuwig aan elkaar verbonden zijn;  we elkaar nodig hebben, maar vooral hebben de Knöllekes ons als Boekel Sport nodig. Want Prins Gerrit d’n Urste is bovenal Walking Footballer van het Urste én het Laatste Uur. Daarom gaan we binnenkort een wedstrijd Walking Football organiseren tussen de Knöllekes en wij, de mannen van het Walking Football, van Boekel Sport. Genoeg gezeverd, volg ons op de socials, wanneer deze titanenstrijd plaats zal gaan vinden!!!