Deze pronkzittingen waren (M)anders
Wat is Boekel toch een gezegend dorp. Zoveel talent van eigen bodem én geheel zelfstandig. Dat zijn de onderwerpen die deze pronkzitting zeker onder de aandacht moesten komen. En natuurlijk: Boekel mag trots zijn op beide zaken. De talenten etaleerden zichzelf, de Knöllekes zijn de artiesten dankbaar voor hun inzet voor de Boekelse Bevolking. En de artiesten: die wilden het toch wel even hebben over de zelfstandigheid. En dat graag zo houden.
Presentatie
De presentatoren trapten de avond af met een opwarmingslied. Vaste kracht is Max van den Boogaard. Het ene weekend werd hij vergezeld door Bart van den Burgt, het andere weekend door Joep Jansen. Samen zijn ze een ijzersterk presentatieteam.
De Knollentrappertjes
Deze jongste leden van de carnavalsclub oefenen al vanaf maart voor hun dansen. Dit keer namen ze ons mee in de muzikale historie met Michael Jackson. Met deze act swingden we de avond in!
Onvermeidelijk
Een groep van 4 dames, die na het bijwonen van Pronken op Pronk besloten om samen een nieuw groepje te formeren. Deze Boekelse “Gooise Vrouwen” vonden het tijd om eens gaan te ontstressen. Dus dan maar op zoek naar een camping. Maar niet zo een met een staplaats, want ze wilden wel gaan zitten! Op de camping werd natuurlijk het nodige besproken en met name Heinrich met zijn klokkenspel maakte veel indruk. Maar ook het gedicht gericht aan dhr Manders oogste veel lof. De afsluiter was gepast: “Ga toch dansen man!”
De Dansgarde.
Carnaval in Boekel? Carnaval in Paris. Deze lenige meiden brachten de Parijse sferen naar Boekel met hun spetterende dans.
De Politicus en de kastelein
Voor het 2e jaar doen ze mee, de politicus en de kastelein. Deze twee heren maken het nodige mee en dat wilden ze wel graag delen. En ook weten ze nog het een en ander te vertellen over het Boekel van vroeger. De avonturen van henzelf of de besproken Boekelnaren werden goed ontvangen door het publiek, zeker wanneer de nodige zelfspot werd ingezet. Enkele voorbeelden die, bij de mensen die aanwezig waren en dan dit verhaal lezen, zeker nog een glimlach op het gezicht zullen geven: Cleem en zijn verloren toupet in de sauna, “Als het over geld gu wor ik lillijk” (Aldus Joep), en het maken van een afspraak bij het gemeentehuis. Een prachtige act waarmee de lachspieren goed loskwamen.
24 Rozen
Ieder jaar zetten de Knöllekes iemand in het zonnetje die zich buitengewoon heeft ingespannen voor de (Boekelse) gemeenschap. Dit jaar kwam die eer toe aan Ad Tielemans, zie ook ons andere bericht. Op donderdagavond waren de rozen van de Ouderenbond voor Maria Vos, die zich ook al jarenlang inspant voor de ouderen in Boekel.
De Kletsende Koppen
De cursus “de ideale man”. Daar moesten ze maar eens naar toe. Ter voorbereiding op hun examen zaten de twee mannelijke leden van de Kletsende koppen de vragen maar eens voor te bespreken. Pittig! Want waar moet die afstandsbediening? En wat doe je met een leeg pak melk? Lachen gieren en brullen met deze twee cursisten, die overigens gedurende de cursus al diverse cursisten zagen afvallen.
De scene van de moderne bejaardenverzorging was werkelijk hilarisch. Genieten van de act waarbij helemaal niet werd gesproken maar met gebaren en mimiek de zaal helemaal krom lag van het lachen. En als afsluiten een eigen variant op het bekende lied “Er is leven na de dood”. Spitsvondige rijm op Boekelse gebeurtenissen onder begeleiding van een pianovirtuoos die met zijn mentale krachten op afstand de piano kan laten doorspelen.
Conclusie voor de pauze: dat zit wel goed, het is echt niet allemaal “Vur Sles”
Showdans
Als eerste na de pauze traden de danseressen weer aan. Het podium was verbouwd tot weeshuis en “Annie” stond op de planken. Met een wervelende dans met leuke wisselingen werd het publiek vermaakt met een vrolijke dans waar menig ouders en grootouders ontzettend van genoten hebben.
D’r op & d’r nève
Dit groepje kwam de meeste mensen wel bekend voor. Maar voorheen heten ze ’t kan wa lije. Onze eigen Prins Rick d’n Urste maakt ook deel uit van deze cabarettopper. Maar voor de gelegenheid was hij nu Harmonielid Dick Trom en hij speelde ook de grote trom. Maar wel lastig als je last hebt van aucoustofobie en daardoor bang bent van herrie. Ook de andere leden van deze bijzondere harmonie hadden zo hun kwaaltjes. De bugelspeler had last van de bibberietus, en is daarom onlangs nog helemaal nagekeken door de dokter. Tuba speelster Ina heeft een bochel, maar ze had gelukkig het ergste achter de rug. En dan hadden ze nog een lid wat (geen) dwarsfluit speelt omdat hij zo ongeveer voor alles allergisch was. Met z’n vieren maakten ze vanalles mee met hun harmonie, maar veel dorst hadden ze niet tijdens het spelen. Trouwens, duurde het lezen van dit stukje ook exact 59 seconden?
Tony de Verkoper
John Willems uit Venhorst trad voor de gelegenheid in de huid van Tony de Verkoper. Hij wilde in de ton zijn ervaringen als verkoper wel met ons delen. Hoe hij verkoper was geworden, maar ook wat hij zoal verkocht had. Je maakt in ieder geval de vreemdste zaken mee als verkopen. Van een blindehond waarmee je efkes rondkijkt tot een magnetron die iemand wilde kopen als TV. Maar zelf trapte hij ook regelmatig in wat verkooptrucks. Want toen hij een penisvergroter had besteld werd er een loep thuisbezorgd…
De Hofzangers
150 jaar pronkzitting ervaring: dan moet het wel goed komen. Het is zo vanzelfsprekend om te denken, maar dit jaar hebben de hofzangers het weer geflikt. Alleen al de opkomst was spetterend om daarna met het eerste lied meteen eens even de “vuile was” te doen. De liedjes van de Hofzangers zijn een weergave van het voorgaande jaar in Boekel. Zo kwam de strijd van Andre Tielemans tegen de gemeente aan de orde, de zelfstandheid van Boekel en de vele vrije markten op het evenemententerrein. Bij Nia Domo en Tonnie Verstraten draait volgende de Hofzangers “alles om de eenvoud” en met het lied “Dè kan hier allemoal” kregen de Hofzanger de zaal stil. Een ode aan hoe goed we het eigenlijk in Boekel hebben en dan ook een zeer gemeend applaus vanuit de zaal. Ook de wisseling van hofkapel de Donderjagers naar Rawazzie werd bezongen en als laatste kunnen we concluderen: wat is een zitting zonder de Hofzangers: “Helemaal niets!”
Goei Raod
De allerallerlaatste aflevering van Man Bijt hond was opgenomen in Boekel. En Goei Road was er bij! Midden op de rotonde, daar gebeurt het. Daar kun je zomaar bekende Boekelnaren tegenkomen en live spreken. Maar ook wordt er gewerkt (een beetje), naar de vrouwtjes gekeken en volop gebuurt. Maar hoe je in Maastricht moet komen staat niet op de paal. De uitgebreide communieprocedure zorgde voor veel hilariteit in de zaal en ook de “Boekelse Babbelbox” verraste het publiek. Maar absoluut de hardste lachsalvo’s waren voor asielzoeker Jan Jubilanie die wel met Boekel wilde delen hoe hij hier terecht was gekomen. Helaas…wel écht de allerlaatste aflevering van Man bijt hond: Sorry!
Verrekkes
Verrekkes als laatste? Dat moet wel feest worden! En dat werd het ook. Van die stoelen en mee dansen en zingen op deze feestelijke medley van Luv, Normaal Andre Hazes, Jan Smit en nog vele andere bekende meezingers. Dankzij Verrekkes zat de stemming er in en na de zitting was het dan ook nog meteen een groot feest in d’n Doom.
Een prachtige zitting waar wij onze artiesten dankbaar zijn en het publiek voor hun komst!
Bekijk ook het bericht in Brabants Dagblad of de film van Andre op youtube.